Pokochać kogoś, kto jest zbyt blisko...

Została pustka bezradności,

Której niczym nie załatam.

Już nie będzie nic normalnie,

Nie zanurzę się w twych oczach.

Nadszedł kres początku,

Koniec tego, co się zacząć nie zdążyło.

Marzenie, które jawą się stało gaśnie powoli

Pozostawiając po sobie nicość...

A przecież wszystko mogło być inaczej.

Postawiliśmy złe kroki i poszliśmy złą drogą.

Nikt czasu cofnąć nie potrafi i zrobić wszystko inaczej.

Jesteśmy zbyt blisko siebie by móc być bliżej.

Pierwszy krok zrobiony, drugiego nie będzie,

Bo każde z nas boi się podejść bliżej.